Eşler Birbirinin Ebeveyni Değildir

Sağlıklı bir aile yapısında sorumluluk ve güç sadece bir kişide bulunmaz, bunları her bir aile bireyi kendi arasında paylaşmalıdır. Eşler arasındaki en temel problem evliliğe bakış açısındaki rol ve sorumluluk karmaşasıdır. Bu rol ve sorumluluk karmaşası eşler arası iletişim sorunları otaya çıkarmaktadır.

Bireylerin yetişmiş olduğu aile yapısının da etkisiyle eşlerden biri kendini sürekli aktif rol oynayan, her şeyi düşünen ve planlayan konumda bulurken, diğeri ise yine önceden gelen ya da mevcut duruma adapte olan alışkanlıklarla pasif rol almayı seçer. Aktif rol alan eş zamanla kendisini yıpratıp daha kötü hissetmeye başlayacak ve eşini kendi gözünde değersizleştirecektir. Ya da zamanla kendisini suçlarken bulacaktır. Örneğin, “evliliğimizin ilk yıllarında eşimin her dediğini yaptım, ben onu bu şekilde alıştırdım’’ ya da “her şeyi ben yapıyorum niye her sorumluluğu ben üstlenmek zorundayım” gibi sözlerle kendini suçlayacaktır.

Eşler birbirinin ebeveyni olarak rol almaya başladığında eş olma rolünü terk etmiş olur ve problem de bu noktada devreye girer. Çünkü çocuklarına göstermesi gereken sorumluluk duygusunu eşine yoğunlaştırmış olacaktır. Bu durum da tabii ki sınırların sağlıklı bir şekilde korunamamasına ve bunun neticesinde eşler arasındaki sevgi ve saygı kavramlarının yıpranmasına yol açar. Yaşanılan bu sağlıksız durum aşağıdaki duygu durumlarının yaşanmasına neden olacaktır.

• Sonuçta tükenmiş bir eş
• Gereğinden fazla yüklenmiş sorumluluklar
• Söylenmemiş pişmanlık dolu “Hayır” lar
• Sürekli yüksek ses tonu ile iletişim(sizlik)
• Uzayıp giden istenmeyen durumlar
• Aile üyelerinde yoğun öfke ve kırgınlık durumları
• Eşler arasında günlerce süren küskünlükler
• Eşlerin birbirlerine karşı tolerans eksikliği
• Çocuklarda davranış bozukluklarının görünmeye başlaması
• Aile bireylerinde ruhsal bozukluklar
• Eşlerin birbirlerine sevgi ve ilgi göstermekte isteksizliği gibi…

Eşiniz tabii ki sizin için çok değerli olmalı ama o bensiz asla şunu ya da bunu yapamaz sürecine girmemelisiniz. Çokça duyduğum şu ifadelere yer vermekte yarar görüyorum:

“Ama ben eşime şimdiye kadar çorabına kadar hazırlayıp verdim ya da eşimin tüm maddi isteklerini karşıladım“ gibi. Peki neden bunu yapıyoruz? Düşünmeliyiz…

Kısacası aile içinde rol karmaşasına izin verilmemelidir ve kime nasıl davranacağımız konusunda sınırların farkında olmalıyız. Çünkü eşiniz yetişkin bir birey! Eşler arası iletişim sorunları kendi içinde çözülemiyor ve eşler yıpranmakta ise muhakkak uzman bir aile danışmanından yardım alınması gerekmektedir.

Zeliha Ünal